هر فرد مسلمان علاقه دارد فرزندش بتواند قرآن را صحیح و زیبا بخواند و به کمک درک معنی آیات آن با انوار الهی این کتاب مبین آشنا شود و راه مستقیم و میزان حق و باطل را در زندگی از سرچشمه ی اصلی آن دریافت نماید.
بیان مساله
تا سال تحصیلی 77-78 آموزش قرآن در مدارس از پایه سوم ابتدایی آغاز می شد. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ، در دو مرحله برای دانش آموزان ابتدایی کتاب اموزش قرآن تدوین شد. با این که در مرحله دوم کتاب ها با کیفیت بهتر و تمرین های بیشتر و متنوع تری همراه بود، ولی باز هم بیش تر دانش آموزان قادر به روخوانی قران نشدند، زیرا همان عواملی که در مرحله ی قبل موجب عدم موفقیت بود بار دیگر تکرار شد و ناخواسته اموزش به همان مسیر قبلی افتاد
برخی از عوامل عدم موفقیت عبارت بود از:
1- آموزش قرآن بدون توجه به آموزش فارسی اغاز می شد و از توانایی ها و مهارت های قبلی دانش آموزان در درس فارسی ، استفاده نمی شد.
2- آموزش روخوانی قرآن که مبنای آن ترکیب صامت و مصوت های فارسی است، بیش از حد طول می کشید و این کار موجب کاهش علاقه و از دست دادن انگیزه ی یادگیری در دانش آموزان می گردید.
3- برای ایجاد توانایی لازم در معلمان دوره ابتدایی جهت آموزش قرآن، اقدامات مناسب مانند دوره های مفید تربیت معلم و ضمن خدمت و تهیه ی کتاب های راهنمای معلم انجام نشده بود.
4- به جای استفاده از خط ساده ی آموزشی و نزدیک به خط فارسی و رعایت اصل از ساده به شکل از همان آغاز از رسم الخط شبیه خط قرآن های رایج استفاده می شد که آغاز آموزش را پیچیده و مشکل می کرد.
اما با شروع آموزش قرآن از پایه ی اول ابتدایی از سال تحصیلی 77-78 به بعد عمده ی این مشکلات برطرف شد اما بنده به عنوان آموزگار پایه دوم که ادامه ی کار آموزگاران پایه ی اول را بر عهده داشتم . وقتی از ابتدای سال تحصیلی با دانش آموزان پایه ی اول ( وردی دوم) مواجه می شدم و سنجش آغازین را انجام می دادم از وضعیت موجود رضایت نداشتم زیرا که حدودا نیمی از دانش آموزان در خواندن کلمات و عبارت های بسیار ساده ی قرآنی و حتی ترکیب امت ها و مصوت ها دچار مشکل بودند لذا با خود اندیشیدم که چه تمهیدات و کارهایی باید انجام داد تا دانش آموزان کلاس دوم بتوانند با قرآن، این کتاب آسمانی الفت و انس بیشتر پیدا کنند و بتوانند در حد انتظاری که از انان می رود کلمات و جملات آن را بخش خوانی و سپس روان خوانی نمایند.
نتیجه گیری
از آنچه گذشت می توان نتیجه گرفت که با اجرای این روش ها:
1. انس با قرآن ، محصول علاقه و ارتباط دانش آموزان با قرآن به تدریج حاصل شد.
